Natuurwet 273681,364536

de krekel heeft zijn pad verbruikt
het hoge koren is verschoven
een loer verraadt hem nu de buik

dus kukelt hij maar op geloven
in wat spiering om de kabeljauw
want al zal kom en wel te boven

zoals de zon op steenrood blauw
de vele manen op een nachtjapon
en druppels verheven om de dauw

maar o die veel te hoer’ge horizon
taal vol repelsteelse aller streken
naar wonderkoe tegen het plafond

het deed de krekel danig steken
zo vlerkte hij; ik ben het zat en
ga lala van a tot z weer kreken