tevreden loopt hij langs de wanden
kijkt niet op van een tafel
aan het plafond de stoelen
rondom de aansluiting van de lamp
omvergegooid
daaronder de planken vloer normaal
nu niets dan hoofd van ooit kind
achter de radiator weet hij kale muur en zeil gekruld
handen aan zijn lijf
nooit eerder is hij nagewezen
onverbiddelijk altijd achter de vlaggen aangelopen
met een passie voor stilstaande molenwieken
ook dat
hij weleens aan het water stond
de gordijnen meestal dicht
het meubilair niet van zijn plaats zo tussen het riet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten