Vriend AIKE
Naar de kerk? Ach man vriend AIKE, daar waadt
de dood in al zijn geledingen rond als was zulks
het ware feest.
De dood?
Zie toch ‘s dat lijkje dat maar in vele verschil-
lende uitvoeringen aan zijn kruisje rondhangt
in al die zo sombere, gedragen gebouwen die,
buiten die paar uurtjes op zondag, voor toch
zeker 99 procent van de tijd leeg staan zodat
het lijden van dat kruismanneke ook nog eens,
o hel en verdoemmenis volgens het klerikale
deel van de mensheid, alleen maar part time
beleefd wordt door degene die er überhaupt
en onverhoopt nog komt in al zijn/haar vast-
houdende halsstarigheid dat het allemaal wel
weer goed zal komen met die leegstand. En
gdvrdgdvr ik moet zeggen ze hebben het niet
eens zover naast de huidige waarheid hangen,
maar daar hebben we het al te na over gehad.
Meneer de hoofdbewoner, het is een kwestie
van tijd en u gaat ook, zoals van Kooten en de
Bie ooit eens zo plastisch formuleerden in een
tijd dat mijn Heer nog triomfantelijk een steeg
werd ingetrapt, in de Heer, het is me volkomen
zeker, en de Heer wacht en wacht wel zoals we
al eens fijn mochten vernemen van een dichter.
Het lijkt me sterk, maar wellicht als de druk te
groot wordt om er nog onderuit te komen wie
weet zal zelfs ik dan… Grapje vriend AIKE,
weinig kans dat het ooit zal gebeuren, tenzij
men dreigt mijn atheïstische ballen eraf te
snijden, ja dan zal ook ik in m’n niet-geloof
er aan moeten geloven, zal ik het toneelstuk
van dood op dood hout moeten meespelen
totdat de tijden weer ‘s zullen gaan verander-
en naar het heerlijke Goddeloze. Trouwens in
deze woonkathedraal over jouw God praten is
de niet-goden natuurlijk verzoeken, dat is bij-
na als hels en gaar vloeken in jouw doodkerk.
Zulk een ballenafsnijdwang, welnee, dat is hele-
maal niet nodig meneer de mooie hoofdbewoner,
je komt vanzelf wel. Eens op een mooie zondag
zitten we fijn samen in de kerkbanken, mark my
words.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten