foto SAGE
Het zijn zulk een te droeve tijden voor iemand die een
beetje in de creatieve sector rondrommelt dat zulks ie-
mand wel gedwongen wordt er iets bij te doen om de t-
och al dagelijkse droge boterham in ieder geval in een
vers gebakken toestand naar binnen te kunnen werken.
Zo ook uw Spaland.
Op bovenstaande foto is zijn nieuwe professie duidelijk
waarneembaar: de snelle handel in waterdobberhuizen.
Uiteraard zij hierbij aangemerkt dat de huidige bewoner
(op de foto $%^%&^%#$%&^ nog zo overduidelijk aan-
wezig) zodra de koop gesloten is het dobberhuis op stel
en hevige sprong zal dienen te verlaten op straffe van…
Want weigert zo’n bewoner dat om welk een reden dan
ook, zal uw eigen Spaland geen moment twijfelen zulk
een weigerachtige blijffantast bij de fladderen te grijpen
om zodoende deze eigenzinnige leefeenheid met forse
kracht uit de verkochte woning te meppen alwaarbij de
kans op bloed geen enkele remming zal betekenen te
gaan groeien in Spalands lijf de domverlaat zijnhaar ge-
rechte mep te doen verkopen om zijnhaar gewezen dob-
berhuis subiet te laten verlaten.
Daarna natuurlijk wel dat verdiende heerlijke versbrood.
En misschien (de creatieve sector vermag geen achterblijf)
een gedicht als dit:
Vraag:
Een gedicht vol bakstenen, wordt zo’n ding daar nu zwaarder van?
Antwoord:
mokken op de bank
stapels stenen links
en rechts een muurtje
het rommelen
op de leuningen
cement en fundament
glaswand al in zicht
ingebouwd
een afgeronde huilnis
sappen uit bekende steen
geblakerd aan wat zomerdrank
op de salontafel vol dak
een panorama
van al gemorste vensters
de zuidgevel net nog in zicht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten