Impromtu

1

Mogelijkheid.

Misschien zei die God tijdens
zijn wereldschepping heel wel:

‘Would you please pass me, sugars’

Kan, toch?

Want is die rare werkelijkheid niet
hevig afhankelijk van de ontvanger
en zijn/haar welwillendheid tot wil-
lekeurig welk interpretief ontvangen?

Werkelijk, het zou godver zomaar kunnen.

2

Deceptie.

Ooit schreef ik een diggie getiteld:

“Als”*

Waarin een strofe met:

“er geen verleden
meer
gemaakt wordt
waarin
grage stappen
haken”

Vond ik toen wel een aardige vondst,
dat grage bedoel ik. Kom ik in de
verzamelbundel van H de Coninck
dit versje tegen:

wolken
zijn doeken voor het bloeden
van de zon, de
schemering
is een zeer trage
behandeling
van een grage
wonde

Op de schroothoop dan maar?, mijn diggie.

Toch zou ik het zo geschreven hebben:

wolken zijn doeken voor het bloeden
van de zon

schemering

een zeer trage
behandeling
van een grage
wonde

Nu ja, de arrogantie om… Niet?

Oké oké, de de na de zon weer terug
dan maar, het verlies van die verborgen
zonde is wat teveel van het goede alsook
het rijmel dat zo maar té verdwijnt.

Dus:

wolken zijn doeken voor het bloeden
van de zon de

schemering

een zeer trage
behandeling
van een grage
wonde

Goed dat ie het niet meer kan zien,
onze Herman, hij zou het vast niet…

Een aardige gedachte in matig gedichtje, dat wel natuurlijk.

* Het hele versje “Als” is hier te vinden