Zo, de kou is in ieder geval uit het weer verdwenen.
En weg ook de zoveelste niet-stedentocht.
Met een gerust hart is er weer te werken.
Aan een brief als deze bijvoorbeeld.
De eerste van dit jaar.
Terwijl het toch al half februari is.
En daar we het toch over het weer hebben:
Als er nu een koe te water raakt, hoeveel eerder zal het beest
doodgaan nu het water nog wel een tijdje ijzig koud heeft te zijn.
Een schaap mag natuurlijk ook.
Een mens wordt al wat minder.
Hoewel Geert en afkoeling, de winter zou in ieder geval, nu de
stedentocht niet doorgaat, niet voor niets zo stevig gewinterd
hebben. Niet dat Geert hetzelfde lot als de koe van dat sneller
doodgaan hoeft te ondergaan, nee, maar hem een beetje kou
zoals die op een van de Polen heerst laten beleven, het kan zo-
maar een heel gaaf hulpje zijn het vreemde concept van vrijheid
dat hij onder zijn buitensporig begroeide schedel beleeft een iet-
wat fris bij te stellen. Het zou van zijn winter een mooie zomer
maken. Rutte zou het wel zo zonnig vinden gebeurde dat bijstel-
len zonder er wat van te hoeven zeggen, want ook hij staat in-
middels stevig aan de rand van de nog ijskoude sloot. Een ril-
positie waar de oppositie vreugde van op de horizon gaat zien,
ze trekken in ieder geval lekker stevig aan de panden van Rut-
tes leidersjasje en trachten hem dichter naar de rand van de
sloot te manouvreren. Rutte rilt al licht in zijn gedoogafhanke-
lijke positie, maar de panden van zijn jasje houden stand in hun
stevige stiksels, geen enkele breuk geven ze vooralsnog toe.
Goed, dit wat betreft de toestand van al de wereld Nederland.
Nu even over heel de wereld Schiedam, want nog altijd zonder
officiële burgemeester dit stadje omdat vrouwe Verver eruit is
gebonjourd vanwege vermeende malversaties op het gebied
van financiële privélekkernijen. Het blondmeidje is inmiddels
weer half en half gerehabiliteerd en zal een door de gemeente
op te hoesten vette zak geld kunnen gaan besteden aan haar
o zo geknakte leventje. Geknakt! Ja heus, want ze mag niet als
hoofd van de stad terugkeren. Of hier de winter ook zomers
zal gaan schijnen wil nog de vraag zijn, de gemeente namelijk
heeft al zoveel schulden dat die Ververse zak geld mogelijk wel
eens over de ruggen van de armsten van de stad naar boven
gehaald heeft te moeten worden. De eerste tekenen lijken er al,
waar de armen in het verleden ongeveer twee maal driehonderd
euro als extra ondersteuning ter draging van hun armoei kregen
is er zowaar dit jaar al de helft van afgesnoept.
Het geeft toch als het ware te denken.
Met Europa gaat het overigens ook wel kek slootwaarts zo lijkt het.
Nog even en de aloude dame mag naar de gaarkeuken marcheren.
Nee, hier is de zomerse winter nog meer stevige kilometers weg
mogen we alle helse berichten die werkelijk als een tsunami aan-
stormen geloven:
Griekenland treur / Italië treur / Spanje treur / Frankrijk treur / Por-
tugal treur en en en en en en en en en en en en en en en en en…
Godver!
Node: een gedichtje.
Ja, een kloek versje ter opleuking van zoveel treur:
De zon flonkert behoorlijk pervers vandaag
En weg ook de zoveelste niet-stedentocht.
Met een gerust hart is er weer te werken.
Aan een brief als deze bijvoorbeeld.
De eerste van dit jaar.
Terwijl het toch al half februari is.
En daar we het toch over het weer hebben:
Als er nu een koe te water raakt, hoeveel eerder zal het beest
doodgaan nu het water nog wel een tijdje ijzig koud heeft te zijn.
Een schaap mag natuurlijk ook.
Een mens wordt al wat minder.
Hoewel Geert en afkoeling, de winter zou in ieder geval, nu de
stedentocht niet doorgaat, niet voor niets zo stevig gewinterd
hebben. Niet dat Geert hetzelfde lot als de koe van dat sneller
doodgaan hoeft te ondergaan, nee, maar hem een beetje kou
zoals die op een van de Polen heerst laten beleven, het kan zo-
maar een heel gaaf hulpje zijn het vreemde concept van vrijheid
dat hij onder zijn buitensporig begroeide schedel beleeft een iet-
wat fris bij te stellen. Het zou van zijn winter een mooie zomer
maken. Rutte zou het wel zo zonnig vinden gebeurde dat bijstel-
len zonder er wat van te hoeven zeggen, want ook hij staat in-
middels stevig aan de rand van de nog ijskoude sloot. Een ril-
positie waar de oppositie vreugde van op de horizon gaat zien,
ze trekken in ieder geval lekker stevig aan de panden van Rut-
tes leidersjasje en trachten hem dichter naar de rand van de
sloot te manouvreren. Rutte rilt al licht in zijn gedoogafhanke-
lijke positie, maar de panden van zijn jasje houden stand in hun
stevige stiksels, geen enkele breuk geven ze vooralsnog toe.
Goed, dit wat betreft de toestand van al de wereld Nederland.
Nu even over heel de wereld Schiedam, want nog altijd zonder
officiële burgemeester dit stadje omdat vrouwe Verver eruit is
gebonjourd vanwege vermeende malversaties op het gebied
van financiële privélekkernijen. Het blondmeidje is inmiddels
weer half en half gerehabiliteerd en zal een door de gemeente
op te hoesten vette zak geld kunnen gaan besteden aan haar
o zo geknakte leventje. Geknakt! Ja heus, want ze mag niet als
hoofd van de stad terugkeren. Of hier de winter ook zomers
zal gaan schijnen wil nog de vraag zijn, de gemeente namelijk
heeft al zoveel schulden dat die Ververse zak geld mogelijk wel
eens over de ruggen van de armsten van de stad naar boven
gehaald heeft te moeten worden. De eerste tekenen lijken er al,
waar de armen in het verleden ongeveer twee maal driehonderd
euro als extra ondersteuning ter draging van hun armoei kregen
is er zowaar dit jaar al de helft van afgesnoept.
Het geeft toch als het ware te denken.
Met Europa gaat het overigens ook wel kek slootwaarts zo lijkt het.
Nog even en de aloude dame mag naar de gaarkeuken marcheren.
Nee, hier is de zomerse winter nog meer stevige kilometers weg
mogen we alle helse berichten die werkelijk als een tsunami aan-
stormen geloven:
Griekenland treur / Italië treur / Spanje treur / Frankrijk treur / Por-
tugal treur en en en en en en en en en en en en en en en en en…
Godver!
Node: een gedichtje.
Ja, een kloek versje ter opleuking van zoveel treur:
De zon flonkert behoorlijk pervers vandaag
maskers bloot plots
boven
iets van al schouders
boven
iets van al schouders
van veraf nog
klinken liedjes
eens vrolijk geblazen
klinken liedjes
eens vrolijk geblazen
maar in de camera het rolletje
Klik Klik Klik
: een grote, te grote reus
zittend
op de rand van de wereld
zittend
op de rand van de wereld
om zijn nek een bordje:
Te Koop
daaronder
de kleine letters
bijna onleesbaar:
de kleine letters
bijna onleesbaar:
Hoor me
Buig me
Ontdek de duizend dwergen in mij
Maar de zon flonkert dan ook behoorlijk pervers vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten