Gisteren met de trein naar Groningen getuft, gratis
en wel dankzij Zwagermans Duel, om daar de pre-
sentatie van het boek “Zieteratuur” mee te beleven.
Een sappig lange reis met uit het raam staren naar
eerst flink druk langs de rails, na Amesfoort kwam
veel bos in het vizier (vooral opmerkelijk ook is het
schietterrein ‘levensgevaarlijk’, het speeltje van de-
fensie waarvan ik niet wist dat het zo’n groot gebied
betrof en waarvan ik ook niet snap dat we een flink
deel van een natuurgebied opofferen aan een klubje
dat nauwelijks in staat is bij een inval van buitenaf
ons land een dagje vrij te houden van kwaadwillend
gespuis), daarna bood het raamstaren een almaar
leger en leger wordend landschap als had daar het
al genoemde kwaadwillende gespuis zich lang ge-
leden tot aan Groningen toe genesteld. Veel Zwager-
mannetjes gezien in de trein, zoveel dat de kaart-
knipper er duidelijk even geen zin in had op mijn
vraag onze (vriendin S en ik) boekjes te bestemp-
elen, eerst na lang aandringen knalde de man wat
rode inkt voorin de Zwagermanboekjes en ook re-
gende het bij aankomst in Groningen. En nee, dit
is geen prelude op een druilerig verslag, want de
presentatie verliep op het belangrijkste na heel
vlotjes: eerst was er de heus ook kritische lezing
van ene Humphrey Ottenhof die vond dat het alle-
maal wel wat meer in het hogere literalupluutje had
gemogen, wat meer statement in de inleiding, wat
minder breed ook allemaal, maar gelukkig eindigde
de doctor met de positieve noot dat het geheel er
mooi uitzag of iets van dien aard ook wel. Daarna
mocht ACG Vianen nog een fiks!!!! wijlchen aan de
gang met lichtbeeldjes en wat van zijn overbeken-
de dichtvoordrachtjes om ‘s uit te leggen hoe hij
het toch allemaal verdorie doet, dat visuele dicht-
en. En er moet gezegd, zijn theorietjes smoezel-
den als een klok waarvan wel tien klepels de klok
niet meer hoefden te zoeken omdat ze al in ander-
mans klokjes tot in den treure hadden getingeld
van jewelste. En toen kwam de zo treurige klapper
van de middag; het boek, het was er wel, maar ook
weer niet, de drukker namelijk had er nogal een
rommelpotje van gemaakt zodat de hele oplage
opnieuw moet gedrukt. Over een week of twee, zo
beloofde Anton Scheepstra van uitgeverij Passage,
zal het dan echt mooie exemplaar beschikbaar ko-
men. Er werd dus een misdruk ten doop gehouden
zoals Coen Peppelenbos het op zijn site heel wel
op z’n aller ‘Grunings’ verwoordt. Als het op wat dik-
ker (glimmender?) papier zal zijn gedrukt wil het
best een mooi dokument gaan worden zo is mijn
indruk na het doorbladeren van de bloemlezing;
een kranig overzicht van de visuele poëzie en dus
zeker een wilhebzeetje voor de poëzieliefhebber
die haar/zijn spectrum van de poëzie wil verbreden.
Anton Scheepstra
Humphrey Ottenhof
ACG Vianen
publiek en een stukje Saskia (SAGE)
Eerste (misdruk)exemplaar voor Karel ten Haaf
en wel dankzij Zwagermans Duel, om daar de pre-
sentatie van het boek “Zieteratuur” mee te beleven.
Een sappig lange reis met uit het raam staren naar
eerst flink druk langs de rails, na Amesfoort kwam
veel bos in het vizier (vooral opmerkelijk ook is het
schietterrein ‘levensgevaarlijk’, het speeltje van de-
fensie waarvan ik niet wist dat het zo’n groot gebied
betrof en waarvan ik ook niet snap dat we een flink
deel van een natuurgebied opofferen aan een klubje
dat nauwelijks in staat is bij een inval van buitenaf
ons land een dagje vrij te houden van kwaadwillend
gespuis), daarna bood het raamstaren een almaar
leger en leger wordend landschap als had daar het
al genoemde kwaadwillende gespuis zich lang ge-
leden tot aan Groningen toe genesteld. Veel Zwager-
mannetjes gezien in de trein, zoveel dat de kaart-
knipper er duidelijk even geen zin in had op mijn
vraag onze (vriendin S en ik) boekjes te bestemp-
elen, eerst na lang aandringen knalde de man wat
rode inkt voorin de Zwagermanboekjes en ook re-
gende het bij aankomst in Groningen. En nee, dit
is geen prelude op een druilerig verslag, want de
presentatie verliep op het belangrijkste na heel
vlotjes: eerst was er de heus ook kritische lezing
van ene Humphrey Ottenhof die vond dat het alle-
maal wel wat meer in het hogere literalupluutje had
gemogen, wat meer statement in de inleiding, wat
minder breed ook allemaal, maar gelukkig eindigde
de doctor met de positieve noot dat het geheel er
mooi uitzag of iets van dien aard ook wel. Daarna
mocht ACG Vianen nog een fiks!!!! wijlchen aan de
gang met lichtbeeldjes en wat van zijn overbeken-
de dichtvoordrachtjes om ‘s uit te leggen hoe hij
het toch allemaal verdorie doet, dat visuele dicht-
en. En er moet gezegd, zijn theorietjes smoezel-
den als een klok waarvan wel tien klepels de klok
niet meer hoefden te zoeken omdat ze al in ander-
mans klokjes tot in den treure hadden getingeld
van jewelste. En toen kwam de zo treurige klapper
van de middag; het boek, het was er wel, maar ook
weer niet, de drukker namelijk had er nogal een
rommelpotje van gemaakt zodat de hele oplage
opnieuw moet gedrukt. Over een week of twee, zo
beloofde Anton Scheepstra van uitgeverij Passage,
zal het dan echt mooie exemplaar beschikbaar ko-
men. Er werd dus een misdruk ten doop gehouden
zoals Coen Peppelenbos het op zijn site heel wel
op z’n aller ‘Grunings’ verwoordt. Als het op wat dik-
ker (glimmender?) papier zal zijn gedrukt wil het
best een mooi dokument gaan worden zo is mijn
indruk na het doorbladeren van de bloemlezing;
een kranig overzicht van de visuele poëzie en dus
zeker een wilhebzeetje voor de poëzieliefhebber
die haar/zijn spectrum van de poëzie wil verbreden.
Anton Scheepstra
Humphrey Ottenhof
ACG Vianen
publiek en een stukje Saskia (SAGE)
Eerste (misdruk)exemplaar voor Karel ten Haaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten