Labels
bomen in de straat staan zich
blakend groen te klauwen bij
veel uitzicht vanaf het balkon
zijn hobby
de stekelbaars houdt niet op
te bestaan zo’n zestien keer
per maand drijft ze zich aan
het aanwezige water dood al
wil haar lijkje nooit gevonden
of met stokrechte woorden en tegen alle versregels in:
er graast wat klots aan het lijf
een gerommel dat de avonturen
uit het groen pijnlijk tekort doet
Terug! naar de blomme regels
de ramen in de gevels blinken
alsof ze hem tot leven sporen
veel heimelijk bochelen van
gordijnen achter glasruggen
hij: fuck de mythe
en droogt de stekelbaars aan
de overlopende tekst van zijn
ware lijf waarin meiden beslist
maar nagel zwemt de maan
tegen het logge nachtlaken
moeder houdt z’n ijzers in het vuur
de omvang niet te pruimen maar
bij de patatzaak weten ze wel raad
stellen: suck de poëzie in moeders
op het platteland valt van het dak
van een hoeve geen volvette mus
de buurtinspectie rept in op duister
zoveel poëzie in patat met mayonaise
de stekelbaars alweer dood doft
zich op voor een volgende ronde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten