Zondag.
En wat doet het?
Regenen!
Gelovigen weten; dit is ter herinnering aan het zondvloedje.
Niet-gelovigen zullen denken: ts, wat een baggerweer weer.
Maar er is heus hoop, want zie ‘s in de NRC van vandaag:
Paus krijgt eigen kanaal op You Tube.
En ook markante Amsterdammers die het over God hebben.
Trouwens we hebben natuurlijk ook nog de regenboog als
bewijs dat het nooit meer zal gebeuren, dat zondvloed ge-
doe.
Hoewel, dit berichtje geeft ons dan weer te denken over de
macht van God!
En minister Klink weet wat ie wél en niet hoeft te verbieden.
Kortom, even niet over de poëzie uit de vorige brief gaan we
het hebben, dat komt nog wel buiten de zondag om. Want
op de dag des Heeren moet je de heren het over de Heer
laten hebben zoals hierboven al in een aanzet gebeurde. Wel-
nu, ik beschouw mezelf als een heer, vandaaruit dus wil ook ik
in deze brief wat keuvelen over luttele zaken betreffende ons
aller Heer die, uiteraard geholpen door de crises in de wereld,
weer wat terugkrabbelt in het leven van ook ons Hollandertjes,
toch zeker dé mensjes waar deze Luchtbestuiver al een flukse
wijle niet meer bij kon aankloppen om Zijn doopwaren aan te
slijten. Waarachtig, het leek een flinke tijd zo dat er huppeklik
tot wonderbol zonder deze hogeremachtheer geleefd zou kun-
nen worden, dat we onze vrijheid weer terug hadden en weer
zelf konden bepalen wat te doen met onszelf en het leven te
leven zonder een instituut dat de braafweg maar immer aan-
wijst. Maar nee dus helaas, wij mensjes zijn waarschijnlijk te
bang om zulk een verantwoordelijkheid helemaal alleen op
ons te nemen zo laat het zich aanzien in deze toch weer luk-
kende restauratieve tijden, tientallen jaren toch als voor on-
mogelijk gehouden door het gros der Nederlanders, waarin
God het weer allemaal van ons over zal nemen om het zoete
en veilige leven weer onder Zijn metafysische vleugels te…
Eh..., laat ik het hier maar bij laten, heus het zou nog een
veel te bereden stokpaardje van me gaan worden zo lang-
zamerhand, iets wat een beetje schrijver, wil ie nog serieus
genomen blijven worden te allen tijde zal moeten vermijden
zo is mij in handboeken ter oge gekomen alreeds meerdere
malen. En handboeken daar vliegt men even niet lichtvaardig
overheen, wat dat betreft zijn het net Bijbels, daar haal je met
een beetje welwil in het lijf ook altijd bakzeil voor. Dus laat ik
inderdaad mijn mond nu maar houden en besluiten met het
hier weliswaar onverwachte maar wel onvermijdelijk gebleken
feit dat de mens helaas niet zonder geschreven woord meer
kan, Bijbel of handboek het is één pot must waar willekeurig
welke hemel dan ook in kan worden weerspiegeld.
Nog een heel fijne zondag in de Heer toegewenst een ieder.
En wat doet het?
Regenen!
Gelovigen weten; dit is ter herinnering aan het zondvloedje.
Niet-gelovigen zullen denken: ts, wat een baggerweer weer.
Maar er is heus hoop, want zie ‘s in de NRC van vandaag:
Paus krijgt eigen kanaal op You Tube.
En ook markante Amsterdammers die het over God hebben.
Trouwens we hebben natuurlijk ook nog de regenboog als
bewijs dat het nooit meer zal gebeuren, dat zondvloed ge-
doe.
Hoewel, dit berichtje geeft ons dan weer te denken over de
macht van God!
En minister Klink weet wat ie wél en niet hoeft te verbieden.
Kortom, even niet over de poëzie uit de vorige brief gaan we
het hebben, dat komt nog wel buiten de zondag om. Want
op de dag des Heeren moet je de heren het over de Heer
laten hebben zoals hierboven al in een aanzet gebeurde. Wel-
nu, ik beschouw mezelf als een heer, vandaaruit dus wil ook ik
in deze brief wat keuvelen over luttele zaken betreffende ons
aller Heer die, uiteraard geholpen door de crises in de wereld,
weer wat terugkrabbelt in het leven van ook ons Hollandertjes,
toch zeker dé mensjes waar deze Luchtbestuiver al een flukse
wijle niet meer bij kon aankloppen om Zijn doopwaren aan te
slijten. Waarachtig, het leek een flinke tijd zo dat er huppeklik
tot wonderbol zonder deze hogeremachtheer geleefd zou kun-
nen worden, dat we onze vrijheid weer terug hadden en weer
zelf konden bepalen wat te doen met onszelf en het leven te
leven zonder een instituut dat de braafweg maar immer aan-
wijst. Maar nee dus helaas, wij mensjes zijn waarschijnlijk te
bang om zulk een verantwoordelijkheid helemaal alleen op
ons te nemen zo laat het zich aanzien in deze toch weer luk-
kende restauratieve tijden, tientallen jaren toch als voor on-
mogelijk gehouden door het gros der Nederlanders, waarin
God het weer allemaal van ons over zal nemen om het zoete
en veilige leven weer onder Zijn metafysische vleugels te…
Eh..., laat ik het hier maar bij laten, heus het zou nog een
veel te bereden stokpaardje van me gaan worden zo lang-
zamerhand, iets wat een beetje schrijver, wil ie nog serieus
genomen blijven worden te allen tijde zal moeten vermijden
zo is mij in handboeken ter oge gekomen alreeds meerdere
malen. En handboeken daar vliegt men even niet lichtvaardig
overheen, wat dat betreft zijn het net Bijbels, daar haal je met
een beetje welwil in het lijf ook altijd bakzeil voor. Dus laat ik
inderdaad mijn mond nu maar houden en besluiten met het
hier weliswaar onverwachte maar wel onvermijdelijk gebleken
feit dat de mens helaas niet zonder geschreven woord meer
kan, Bijbel of handboek het is één pot must waar willekeurig
welke hemel dan ook in kan worden weerspiegeld.
Nog een heel fijne zondag in de Heer toegewenst een ieder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten