Worshippen, u kent dat woord vast wel.
Het aanbidden of vereren van iets of iemand.
Als we daar nu eens wordshippen van maken?
Natuurlijk eerst even aan google vragen of…
De almachtige google zegt:
Uw zoekbewerking – wordshippen – heeft geen overeenkomstige documenten opgeleverd.
Ha, een nieuw woord is er geschapen.
Wordshippen dus.
Maar hoe te shippen?
Middels een gedicht?
Middels een verhaal?
Uh…
Een gedicht dan maar.
Een gedicht dat de woorden die het herbergt vereert?
Een woordaanbiddingsgedicht?
Of gewoon kaal een geloofsgedicht?
Maar nogmaals uh…
En is dat niet een beetje verdacht hyperig?
Want zie toch het aantal dichters dat zich de laatste
tijd in dat relithema stort nu het kruishout weer mag
dwalen door ons land. Gisteravond nog bij Kunststof
TV Hagar Peeters gezien die in haar laatste bundel
“Loper van licht” zich, volgens presentator en ook
eigen zeggen, met de materie heeft beziggehouden
via haar naamgenoot de bijbelse Hagar. Nu ken ik
die bundel niet, dus in hoeverre het een religieuze
bundel is kan ik niet zeggen, maar het wil allemaal
weer in ons land, alsof de domineedichters eind 19e
en begin 20e eeuw niet bestreden zijn om de poëzie
van al teveel reli-spruitjesgedoe (maatschappelijk-
religieuze deugden) te bevrijden door oa de tachtig-
ers. Ze is niet gelovig, zo zei Peeters. Het ietsisme,
daar heeft ze wel iets mee zo liet ze zich tijdens de
uitzending ontvallen. Maar goed, mijn zegen heeft
een ieder, per slot ben je als dichter wel even maat-
schappelijk angehaucht en breed gebroed doe je de
reli-thema’s een ietsje pietsje, half of heel erg in je
litwerk promineren. Wat dat betreft…
Het wordshippen nu, want hype of niet, het ligt wel lek-
ker in de markt zo zegt mijn onwillige relineus met een
perfect snuifmechanisme voor aandaverende hypes als
de hierboven al geconstateerde geloofshype.
Hoe het aan te pakken? Spottend? Serieus? Oppervlak-
kig? Moet het in het religieuze getrokken worden of juist
helemaal niet? Zal het puur om ‘t aanbidden van woord-
en moeten gaan of zal de aanbidding juist naar het ge-
bied buiten de woorden zich richten middels woorden?
Gezien ik niet religieus ben in de letterlijke zin van een
Godsaanhanger te zijn, wil het wordshippen zich in het
gebied van de bewondering van woorden zich bewegen
zo doet de oplossing zich logischerwijs aan mij zich op-
dringen. Het vereren van woorden dus. Al tikt mijn rug
me al direct op de schouders met een paar stevige ril-
lingen die van beneden via de wervels naar die schoud-
ers zich spurten om een ietwat tegengas te geven om
de doodeenvoudige reden dat ‘t begrip vereren sowie-
so heel veel brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr in mij teweeg brengt.
Maar alla, toch de poging:
Wordshippen
Geef mij het woordje donder
ik beleef geheid een wonder
Geef mij ‘t woordje rode appel
mijn geest gaat aan de sappel
Geef mij het woordje slavernij
mijn lichaam springt over klei
Geef mij het woordje klapviool
heus ik raak er van in ‘t frivool
Geef mij alle woorden die ik lief
heb dankzij mijn verlopen tarief
Geef mij een woord vol knisperen
ter land zee lucht zal ik ‘t wisperen
Geef mij alle buidel alle brij en alle zak
ik schrijf me opwindend in te felle krak
Geef mij geen woorden die ik haat
niet om tijd kom ik maar fijn te laat
Geef de wereld woord op alle stand
en een ieder raakt de blik verbrand
Geef allen tong alsook de kwabbel
fnuikend op ‘t torentje van babbel
Geef alle mooie woorden om het geven
en zie hoe wij haha de wereld overleven
Mwah.
Als het kerkspul zo zou worshippen als ik wordship dan
zal hun god zich nog wel eens op de reliknobbel krab-
ben waarom hij de taal geschapen heeft in die toch al
ongelooflijke zes krappe dagen die hij er voor nam en
waarin men maar blijft geloven als ware het de mooist
gepleegde daad van de wereld. Weliswaar een wereld
door hem, wat mij betreft, heel mooi niet geschapen
al zou hij er bij die krappe zesdaagse scheppingsweek
plompverbijbel een eeuw of wat per doedag aan schön
schepwerk voor de geloofwaardigheid nog bij willen be-
weren.
Er maar eens een tijdje mee aan de gang gaan zo neem
ik me bij deze voor, het wordshippen zit me als het ware
al in de bloedbanen, daar moet ik gewoon wat mee, wat
ik u per wordship aan de rode oren brommen mag.
Het aanbidden of vereren van iets of iemand.
Als we daar nu eens wordshippen van maken?
Natuurlijk eerst even aan google vragen of…
De almachtige google zegt:
Uw zoekbewerking – wordshippen – heeft geen overeenkomstige documenten opgeleverd.
Ha, een nieuw woord is er geschapen.
Wordshippen dus.
Maar hoe te shippen?
Middels een gedicht?
Middels een verhaal?
Uh…
Een gedicht dan maar.
Een gedicht dat de woorden die het herbergt vereert?
Een woordaanbiddingsgedicht?
Of gewoon kaal een geloofsgedicht?
Maar nogmaals uh…
En is dat niet een beetje verdacht hyperig?
Want zie toch het aantal dichters dat zich de laatste
tijd in dat relithema stort nu het kruishout weer mag
dwalen door ons land. Gisteravond nog bij Kunststof
TV Hagar Peeters gezien die in haar laatste bundel
“Loper van licht” zich, volgens presentator en ook
eigen zeggen, met de materie heeft beziggehouden
via haar naamgenoot de bijbelse Hagar. Nu ken ik
die bundel niet, dus in hoeverre het een religieuze
bundel is kan ik niet zeggen, maar het wil allemaal
weer in ons land, alsof de domineedichters eind 19e
en begin 20e eeuw niet bestreden zijn om de poëzie
van al teveel reli-spruitjesgedoe (maatschappelijk-
religieuze deugden) te bevrijden door oa de tachtig-
ers. Ze is niet gelovig, zo zei Peeters. Het ietsisme,
daar heeft ze wel iets mee zo liet ze zich tijdens de
uitzending ontvallen. Maar goed, mijn zegen heeft
een ieder, per slot ben je als dichter wel even maat-
schappelijk angehaucht en breed gebroed doe je de
reli-thema’s een ietsje pietsje, half of heel erg in je
litwerk promineren. Wat dat betreft…
Het wordshippen nu, want hype of niet, het ligt wel lek-
ker in de markt zo zegt mijn onwillige relineus met een
perfect snuifmechanisme voor aandaverende hypes als
de hierboven al geconstateerde geloofshype.
Hoe het aan te pakken? Spottend? Serieus? Oppervlak-
kig? Moet het in het religieuze getrokken worden of juist
helemaal niet? Zal het puur om ‘t aanbidden van woord-
en moeten gaan of zal de aanbidding juist naar het ge-
bied buiten de woorden zich richten middels woorden?
Gezien ik niet religieus ben in de letterlijke zin van een
Godsaanhanger te zijn, wil het wordshippen zich in het
gebied van de bewondering van woorden zich bewegen
zo doet de oplossing zich logischerwijs aan mij zich op-
dringen. Het vereren van woorden dus. Al tikt mijn rug
me al direct op de schouders met een paar stevige ril-
lingen die van beneden via de wervels naar die schoud-
ers zich spurten om een ietwat tegengas te geven om
de doodeenvoudige reden dat ‘t begrip vereren sowie-
so heel veel brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr in mij teweeg brengt.
Maar alla, toch de poging:
Wordshippen
Geef mij het woordje donder
ik beleef geheid een wonder
Geef mij ‘t woordje rode appel
mijn geest gaat aan de sappel
Geef mij het woordje slavernij
mijn lichaam springt over klei
Geef mij het woordje klapviool
heus ik raak er van in ‘t frivool
Geef mij alle woorden die ik lief
heb dankzij mijn verlopen tarief
Geef mij een woord vol knisperen
ter land zee lucht zal ik ‘t wisperen
Geef mij alle buidel alle brij en alle zak
ik schrijf me opwindend in te felle krak
Geef mij geen woorden die ik haat
niet om tijd kom ik maar fijn te laat
Geef de wereld woord op alle stand
en een ieder raakt de blik verbrand
Geef allen tong alsook de kwabbel
fnuikend op ‘t torentje van babbel
Geef alle mooie woorden om het geven
en zie hoe wij haha de wereld overleven
Mwah.
Als het kerkspul zo zou worshippen als ik wordship dan
zal hun god zich nog wel eens op de reliknobbel krab-
ben waarom hij de taal geschapen heeft in die toch al
ongelooflijke zes krappe dagen die hij er voor nam en
waarin men maar blijft geloven als ware het de mooist
gepleegde daad van de wereld. Weliswaar een wereld
door hem, wat mij betreft, heel mooi niet geschapen
al zou hij er bij die krappe zesdaagse scheppingsweek
plompverbijbel een eeuw of wat per doedag aan schön
schepwerk voor de geloofwaardigheid nog bij willen be-
weren.
Er maar eens een tijdje mee aan de gang gaan zo neem
ik me bij deze voor, het wordshippen zit me als het ware
al in de bloedbanen, daar moet ik gewoon wat mee, wat
ik u per wordship aan de rode oren brommen mag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten