Natuurwet 73759,635987

de krekel heeft zijn pad verbruikt
het hoge koren is verschoven
een loer verraadt hem nu de buik
hij kukelt blij tevreden op geloven

in wat spiering om de kabeljauw
want al zal kom en wel te boven
zoals de zon op steenrood blauw
en al de maan op veel beloven

maar ach die overhoerige horizon
taal vol repelsteelse aller streken
van wonderkoe tegen het plafond
het ging hem stierlijk danig steken
dus nam hij ‘n doekje tegen klaar
om als weleer van a tot z te kreken