Misschien zei die God...

1

Misschien zei die God
tijdens zijn
wereld-ten-tover-stelling wel:

‘Would you please pass me, sugars’

Kan, toch?

Want is die rare werkelijkheid
niet hevig afhankelijk
van de ontvanger en zijn/haar
welwillendheid tot willekeurig
welk interpretief ontvangen?

2

Deceptie:

Ooit schreef ik een diggie getiteld “Als”*

Waarin een strofe met:
er geen verleden
meer gemaakt wordt
waarin grage stappen haken

Vond ik toen wel een aardige vondst, dat grage bedoel ik.

Kom ik in de verzamelbundel van H de Coninck dit versje tegen:

wolken zijn doeken
voor het bloeden
van de zon,

de schemering
is een zeer trage behandeling
van een grage wonde

Op de schroothoop dan maar?, mijn diggie.

Toch zou ik het zo geschreven hebben:

wolken zijn doeken
voor het bloeden
van de zon
schemering
een zeer trage behandeling
van een grage wonde

Nu ja, de arrogantie om… Niet?

Ok ok, de de na de zon weer terug dan maar,
het verlies van die verborgen zonde is wat teveel
van het goede alsook het rijmel dat zo maar té verdwijnt.

Dus:

wolken zijn doeken
voor het bloeden
van de zon, de
schemering
een zeer trage behandeling
van een grage wonde

Goed dat ie het niet meer kan zien, onze Herman, hij zou het vast niet…

Een aardige gedachte in een matig gedichtje, dat weer wel natuurlijk.

*Het hele “Als” gedichtje:

Als

bomen iel gewaaid zijn
vol met einde
en de lucht van aarde is
bewolkt

er geen verleden
meer gemaakt wordt
waarin grage stappen haken

de snelheid
van het heden
alleen nog op een stoel
wordt vastgelegd

als woorden schrijnen
in hun letters
van gedachte zinnen zonder zijn

als dan pas als het ware
knelt er woede
in geraamde ogen
ergens achter een gordijn