geen been meer zal verzetten
mijn voeten aan septembersla
de haren danig aan het pletten
ja eer ik op een steen zal staan
gebeiteld in begin en eind
het vlees alreeds te ver gegaan
de huid heel slapjes afgeteint
wil ik per bloterike onderbroek
de rulle sokken op halfzeven
mijn mond naar enen kus op zoek
de dood nog wel wat laten streven
door te rukken aan het kille doek
en als een kat mijn zee van levens leven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten