zaterdag 24 november 2012

Requiem voor een huisgenoot

 

(vlieg)

heel alleen in een grijs vlak
vloog jij een kleine zwarte vlek

zo helemaal op je gemak zo
zonder ril of rek geen gedachte
welde in je op over het hoe en wat

een rammel van de trek was het enige dat je bekoorde

jij heerser van het grijs jij vloog daar maar
als was al het doende alleen te doen om jou
totdat een vinger van de tijd jouw kleine lijf

zo zwart doorboorde

nu lig je daar
daar in ‘t grijs
geplet zo plat

alsof je er niet hoorde

Geen opmerkingen:

Een reactie posten