De lust van zand
Ik ben een bubbel op het ziezakzand
daar onverwijld in leegten aangeland
zand zand zand zand
o zalig lopend zand*
ik lig daar op mijn heupen
het zeezicht te verzeupen
zand zand zand zand
o zalig lopend zand
de lage lucht is koud verwerkend
tot glasbaklicht het zicht beperkend
zand zand zand zand
o zalig lopend zand
de golfjes lijken loodgekapte wolven
onder schuimwatspat word ik bedolven
zand zand zand zand
o zalig lopend zand
ja ik ben een bubbel op het ziezakzand
daar onverwijld in leegten aangeland
zand zand zand zand
o zalig lopend zand (4x of meer, al naar gelang de gezelligheid…)
*Refrein
En zo er een vijftigtal te maken op muziek
bestaande uit drie akkoorden en hupsakee
men vloeit automatisch over naar de status
van een bewonderenswaardige poëet die
mede dankzij deze al doorlopen liedcarriëre
op het kijkkakelbakkie mag verschijnen in
een programma om daar de eigen werkelijk
bovenliederlijke en zo plotse dichtkunstjes te
vertonen. Het overkwam Huub van der Lubbe
en Rick de Leeuw een tijdje geleden! ‘t Was
toch wel erg (leuk) hoor. Vooral Rick was knap
op dreef, staand achter een stoel ondersteunde
hij met weidse gebaren broodnodig? zijn tuit-
lippende verskes. Huubje bleef gewoon zitten,
hij vond de eigen woorden mastodonten die
geen stasteun behoefden.
Maar verdorie, begon de presentator aan het eind
van het programma over uitingen van mannen
in een mid-life-crisis zodat het programma toch
nog een uiterst onverwacht eindje kreeg, gelukkig.
19 feb. 2004
Geen opmerkingen:
Een reactie posten